De TEFAF was weer in de stad. Dat was voelbaar.
Vanaf as woensdag , het einde van carnaval, begonnen de
timmermannen met hun werk in het MECC.
Eerst werd het grove werk uitgevoerd. Daarna werd het werk
steeds verfijnder.
Op de straten rondom het MECC kwamen en gingen de busjes.
Later werden ze vervangen door vrachtwagens.
Ze kwamen uit alle hoeken van Europa en verder. De mannen
logeerden in hotels aan de rand van de stad.
De spanning rondom het MECC werd steeds hoger en
voelbaarder.
Toen de interieurbouwers niet meer nodig waren, kwamen
tegelijkertijd de beveiliging en de galeriehouders aan met de kunstwerken.
Wachtend op hun beurt, stonden de schilderijen soms niet
verpakt op het asfalt te wachten om naar binnen te mogen worden gedragen en op
de gereserveerde plaatsen opgehangen te mogen worden.
Honden blaften bij het minste of geringste. De beveiliging
deed zijn werk.
Mannen in pakken en chique auto’s waren al in zicht.
De show kon beginnen.
Maar de show was niet alleen in het MECC maar in de hele
stad.
Overal als paddenstoelen uit de grond waren galeries in de
stad gekomen.
De belangrijkste musea deden mee. Elk had een bijzondere
tentoonstelling te bieden.
Binnen was iedereen en alles op paasbest.
De lente was al begonnen in het MECC. Buiten moest het nog
komen.
10 dagen lang konden de mensen het TEFAF bezoeken.
Op de laatste dag begonnen in de vroege ochtend de
vrachtwagens zich al te manifesteren.
De opruiming van het feest zou enkele dagen duren.
De afbouwers moesten wachten. In alle ruimten konden ze
alles demonteren en meenemen.
Het feest is voorbij! Tot ziens in het volgend jaar! Bij de
TEFAF!
