Het was een stralende dag, een zondag middag
om precies te zijn.
In het Centre Céramique in Maastricht ging een
tentoonstelling open.
Niet zomaar een tentoonstelling maar een tentoonstelling
met diepgang die de mensen raken en waardoor discussies ontstaan.
De foto’s lieten in al hun pracht mensen zien
die nog dagelijks deelnemen aan het werkleven terwijl ze volgens onze normen
die we met ons allen opgesteld hebben pensioengerechtigde zijn. Bij de opening
werden enkele geportretteerden geïnterviewd. Interessante discussies ontstonden over het wel of niet met pensioen moeten gaan als je de pensioengerechtigde leeftijd hebt gehaald.
De geïnterviewden vertelden dat ze een bepaalde
drive/ passie hebben en dat werk geen vervelend iets is maar je dagelijks
zijn. Het hoort er gewoon bij en haal het niet bij die mensen vandaan want
dan stikken ze.
Zelf ben ik ook gepassioneerd aan het werk en
bij het zien en horen van deze verhalen, werd ik geraakt en ging ik bij mezelf
te raden hoe ik in het leven sta, ook ten aanzien van mijn werk.
Behorende bij de tentoonstelling heeft Centre Céramique onder andere discussies op het programma staan. Ik ben erg benieuwd naar.
Tot ziens!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten